လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္၊ ေမလ ရဲ႔ ညေနခင္းတခုမွာ အေဖက သူမ်ားမလိုခ်င္တဲ့ ေၾကာင္ေလးတေကာင္ အိမ္ကိုေခၚလာတယ္။ ဘာလို ့မလိုခ်င္တာလည္းဆိုေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း အေကာင္လံုးမဲေနလို ့တဲ့။ ကိုယ္ေတြကလည္း အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာေတြ အတိုင္း အနက္ေရာင္ေၾကာင္ အျဖဴတစက္ကေလးမွ မပါတဲ့ေၾကာင္ တေကာင္ကို မေမြးခ်င္မိဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ အေဖ့ကို ၀ိုင္းေျပာၾကေသးတယ္။

အေဖကေတာ့ ရွင္းျပတယ္ သူ ့အိမ္က သူမ်ားသာ ေပးခ်င္တာ စိတ္မခ်ဘူး။ ငါတို ့က ေၾကာင္လည္း ခ်စ္တယ္၊ အၾကီးေကာင္ၾကီး ၀ဖီးေနတာကိုၾကည့္ၿပီး ဂရုလည္း စိုက္မယ္ဆိုလို ့ သာ ေပးလိုက္တာ ျပန္ေပးလို ့ေတာ့ မျဖစ္ဘူးတဲ့။ အေမ ကေတာ့ ေျပာပါတယ္ အၾကီးေကာင္ေတာင္ ညိဳလြန္းလို ့ ငါမျမင္တာ သူ ့က်ရင္ေတာ့ တက္နင္းမိမလားပဲတဲ့။

အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေတြက ရွင္ေမြးလြန္း အမေတြ ႏွိပ္စက္လုိ ့ အမ ဆိုတာ မေမြးခ်င္တဲ့အခ်ိန္၊ ေၾကာင္ထီးေလးေတြ ကလည္း ေတာင္းရခက္၊ အၾကီးေကာင္ ကလည္း ၀တုတ္ေနေတာ့ ၾကြက္မဖမ္း၊ အၾကီးေကာင္ၾကီးနဲ့ အေဖၚရေအာင္ ေၾကာင္ေလး ေနာက္တေကာင္ေလာက္လည္း လိုခ်င္၊ ဒါနဲ့ပဲ အားလံုး တိုက္ဆိုင္သြားေတာ့ အဲ့ဒီ ေၾကာင္မဲေလးကိုပဲ ေမြးလိုက္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ၂ ခါလား မသိ သူ ့အရင္ အိမ္က အန္တီၾကီး လာလာ ၾကည့္ေသးတယ္။ ကိုယ္ေတြ မိသားစုက တကယ္ခ်စ္မွန္းသိေတာ့ အန္တီၾကီးလည္း စိတ္ခ်မ္းသာတယ္တဲ့။

ကို္ယ္ေတြ က ေၾကာင္ဆို သည္းသည္းလွဳပ္ ခ်စ္တတ္တာ ဆိုေတာ့ အမဲေလးမို ့ အစပိုင္းသာ ဘာညာ ျဖစ္ေနတာေလ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့လည္း ခ်စ္သြားတာပါပဲ။ ကို္ယ္ေတြ အိမ္ကလည္း ေၾကာင္ေလး တေကာင္ မရွိလိုက္နဲ့ လူတိုင္းက နာမည္ ေပးေတာ့တာပါပဲ။ ေၾကာင္ချမာလည္း လူတေယာက္ နာမည္ တမ်ိဳးေခၚေနေတာ့ ဘယ္နာမည္ မွတ္ရမွန္း မသိျဖစ္မလားေတာင္ မေျပာတတ္ပါဘူး။

သူ ့ကို အရင္ အၾကီးေကာင္ၾကီး နာမည္နဲ့ လိုက္ေအာင္ နာမည္တခုကို ေရြးၿပီး ေပးလိုက္ၾကတယ္။ အေဖကေတာ့ မဲတူးေလးတဲ့။ အေမကေတာ့ အၾကီးေကာင္ၾကီးကို ၾကြက္ျဖတ္ေျပးတာကို ထိုင္ၾကည့္တတ္လို့ တခါတေလ ငေပါ လို ့ေခၚေတာ့ အခု အမဲေလးကို ငေခါတဲ့။ ကိုယ္ေတြကေတာ့ နာမည္အရင္းလည္း ေခၚရဲ့၊ အေဖ နဲ့ အေမတို ့ေခၚတဲ့ နာမည္ေတြကိုလည္း ေခၚရဲ့၊ စံုေနေတာ့တာပါပဲ။

တကယ္က ကိုယ္ေတြ ေၾကာင္ေမြးလာတဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ အမဲေရာင္ ဆိုလို ့ ၂ ေကာင္ပဲ ေမြးဖူးတာပါ။ ပထမတေကာင္က ကြပ္ပ်စ္ညပ္လို ့အၿမီးေကာက္ သြားတဲ့ တမ ဆိုတဲ့ တဲ့ ဗိုက္တျပင္လံုး ျဖဴၿပီး က်န္တာ နက္ေနတဲ့ ေၾကာင္မေလးရယ္။ အခု ေၾကာင္မဲေလးရယ္ ေပါ့။ တေကာင္လံုး မဲနက္ေနတဲ့ ေၾကာင္ဆိုတာ အခု ေၾကာင္မဲေလးက်မွ စေမြးဖူးတာပါ။

ေၾကာင္မဲေလး ကို နင့္မွာ ဘယ္နား အျဖဴပါလည္း လို ့ လိုက္ရွာၾကေသးတယ္၊ ႏွဳတ္ခမ္းေမြးက အစမဲနက္ေနၿပီး အျဖဴတစက္ေတာင္မွ မပါဘူးေလ။ အဲ့ဒီလို မဲနက္လြနး္တဲ့ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ အေမေျပာတဲ့အတိုင္း သူ ့ချမာ ခဏခဏ တက္နင္းမိ ခံရတာတို့ တိုက္မိခံရတာတို ့ပါပဲ။ မီးပ်က္တဲ့ ညေတြမွာဆို ပိုဆိုးပါတယ္။ အၾကီးေကာင္ၾကီး ညိဳညိဳအေရာင္ ေတာင္မွ မျမင္ရတာ သူ ့က်ေတာ့ ပိုဆိုးတာ မဆန္းပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူက လည္သြားၿပီ၊ ခံုေအာက္တို ့ လူမသြားတဲ့ေနရာတို ့မွာ ေနတာပါပဲ။

သူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ဘယ္သူမွ မခ်စ္ေပမယ့္။ တခဏအတြင္း အၾကီးေကာင္ၾကီးေရာ ကိုယ္ေတြေရာ ခ်စ္သြားၾကတယ္။ ေၾကာင္မဲေလးက နဲနဲၾကီးမွ ေရာက္လာေပမယ့္ လူေတာ္ေတာ္ ယဥ္တယ္။ ခဏေလးနဲ့ ရင္းႏွီး သြားၿပီး သူ အိမ္လို ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ အၾကီးေကာင္ၾကီး က ေရာက္ခါစ တစိမ္းဆိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး သူတို ့ မၾကာမၾကာ ရန္ေစာင္ တတ္ၾကတယ္။ ဟိုက အေကာင္ႀကီးႀကီး၊ အမဲေလးက ေသးေသး သြယ္သြယ္ေလး ဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပဲ ငယ္တဲ့ ေကာင္က အသံအက်ယ္ႀကီး ေအာ္ၿပီး အသံနဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္တာေပါ့ ။ ေၾကာင္ေပါက္စေလးသံေတာင္မွ မေပ်ာက္ တတ္္ေသးဘူး၊

ေၾကာင္မဲေလးက သိပ္ကို သိမ္ေမြ ့ ေပ်ာ့ေျပာင္းပါတယ္၊ ပိန္သြယ္သြယ္ေလး သိပ္လည္း မထြားဘူး အရမ္းလည္းမ၀ဘူး၊ ေရာက္ၿပီး ၁ လ ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္မွ၊ အၾကီးေကာင္နဲ့ တည့္သြားတာေပါ့၊ ဟိုေကာင္ၾကီး အိပ္ေနရင္ အနား အတင္း တိုးကပ္ၿပီးအိပ္တယ္။ အၾကီးေကာင္ကလည္း မႀကိဳက္ဘူး သိပ္ရီ ရတာပဲ ကေလးမ်ားၾကေနတာပဲ။ ေနာင္ေတာ့လည္း သေဘာေကာင္းတဲ့ အၾကီးေကာင္ၾကီးက လက္ခံလိုက္တာပဲေလ။ ေနာက္ေတာ့လည္း သူတို ့ေတြ ခ်စ္ၾကည္ေရးရသြားတာ အၾကီးေကာင္ၾကီးရဲ့ ဗိုက္ေပၚေတာင္ အမဲေလးက ေခါင္းဦးၿပီး အိပ္တတ္ေသးတာ။

အစာေကြၽးေတာ့လည္း သူတို့ ၂ ေကာင္ဟာ ကိုယ့္ ပန္းကန္ ကိုယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မစားဘူး ခဏပဲ စားၿပီး၊ သူမ်ား ပန္းကန္ထဲက အစာေတြ သြားစားေတာ့တာပဲ သူမ်ားဟာ ပိုေကာင္းတယ္ မွတ္တယ္ နဲ့ တူပါတယ္။ (တကယ္က တူတူေကြၽးတဲ့ ဟာပဲ)။ အေမကေတာ့ တခါတေလ သူတို ့ကို စိတ္လို လက္ရရွိရင္ အႀကီးေကာင္ႀကီး နဲ့ အငယ္ေကာင္ေလး ဆိုၿပီး ေခၚတယ္ေလ။ အခု အေမေခၚတတ္တဲ့ အၾကီးေကာင္ၾကီး နဲ့ ေၾကာင္မဲေလး ဆိုၿပီးပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ္ေတြက ေၾကာင္ ညိဳက်ားေလးေတြ အေမြးမ်ားေတာ့ အခုအမဲေလးက အကုန္ ထူးဆန္းေနေတာ့တာပါပဲ။ ေၾကာင္မဲေလးေတြက အရိုးအဆစ္ သြယ္တယ္၊ မတုတ္ဘူး။ ကႏြဲ ့ ကလွ် ပိုႏိုင္တယ္။ သူတို ့ သြယ္လ် ပံုက ပိန္ တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အသားလည္း က်စ္တယ္။ သူတို ့ အေမႊးက က်စ္ၿပီး ေတာက္ေနတာပဲ။ ဆီလိုမ်ိဳးထြက္သလား ထင္ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို ့လည္း ဆိုေတာ့ အၾကီးေကာင္ၾကီး ဆိုရင္ အေမြးက ဖြာတာတာရွိသေလာက္ သူက်ေတာ့ က်စ္ၿပီး ေျပာင္ေနတာပါပဲ။ ပထမ အျဖဴစပ္တဲ့ အမဲေလးတုန္း ကလည္း အဲ့သလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီတုန္းက တေကာင္တေလ ျဖစ္တယ္ ထင္တာ။ ခုသူ့ က်မွ ပို သတိထားမိသြားၿပီး အျခား အမဲေလးေတြကို လည္း လိုက္ၾကည့္မိလို ့ေလ။

တေကာင္လံုး အမဲ ေနတဲ့ ေၾကာင္မဲေလးေတြ က ဘယ္ေနရာက အမဲေလးေတြ ၾကည့္ၾကည့္ တေကာင္နဲ့ တေကာင္ ေတာ္ေတာ္ တူပါတယ္။ ကိုယ္လံုး သြယ္မယ္ အလွ်ားရွည္မယ္ သိပ္၀ေလ ့ ၀ထ မရွိဘူး၊ လမ္းေလွ်ာက္တာ ညင္သာမယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္တာ လွၿပီး စတိုင္ပိုက်သလားေတာင္ ထင္ရမယ္္။ မ်က္ႏွာေတြက တူတယ္ သိပ္လည္းမရွည္သလို သိပ္လည္းပဲ မ၀ိုင္းဘူး။ သိပ္ေမြ ့တယ္လို ့လည္း ဆိုႏိုိင္တာကိုး၊ အပူခ်ိန္လည္း အျခားအေရာင္ေတြ ထက္ ပိုျမင့္ပါတယ္။

၂၀၀၅ ေမလ ေလာက္မွာ အိမ္ေရာက္တဲ့ ေၾကာင္မဲေလးက ၂၀၀၆ ၾသဂုတ္မွာ ေျမြကိုက္ခံရၿပီး ဆံုးသြားတယ္။ မဆံုးခင္ မိုးမိၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသးတယ္ ေနာက္ေတာ့ အိမ္ျပန္မလာတာ ၂ ရက္ေလာက္အၾကာမွာ ေခါင္းရင္း အိမ္က ဦးေလးႀကီးက နင္တို ့အိမ္က ေၾကာင္အမဲေလး လားမသိဘူး ငါ့တို ့ ၿခံေနာက္ဖက္မွာ ေသေနတယ္ ဆိုေတာ့မွ ေျမြကိုက္ခံရၿပီး ဆံုးမွန္းသိရတာပါ။ ေျမြေပါက္ဒဏ္ရာနဲ့ေပါ့။

အၾကီးေကာင္ၾကီးထက္ ေလးႏွစ္ေလာက္ ငယ္ေတာ့ အၾကီးေကာင္ၾကီးထက္ ၾကာၾကာေနရမယ္ပဲ ေအာက္ေမ့တာ၊ ခုေတာ့ သူက အရင္ထြက္သြားတယ္။ သတင္း ၾကားၾကားျခင္းတုန္း က ေတာ္ေတာ္ေတာင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ ခဏေလး နဲ့ ျမန္ျမန္ ၀ဠ္ကြၽတ္သြားတယ္ လို ့ပဲ စိတ္ေျဖရတာပါပဲ။ ေနာက္ရက္ေတြ အၾကီးေကာင္ၾကီးက တေညာင္ေညာင္ ေအာ္ရင္း လိုက္ရွာေသးတယ္ေျပာလို ့ စိတ္မေကာင္း ထပ္ျဖစ္ရေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ေၾကာင္မဲေလး လည္း ကို္ယ္ေတြ ဘ၀ထဲက ထြက္ခြာသြားတာပါပဲ။ သူ ့ေၾကာင့္ သာ ကိုယ္ေတြက ေၾကာင္မဲေလးေတြကို စိတ္၀င္စားၿပီး ပိုခ်စ္တတ္ခဲ့တာကေတာ့ ၿငင္းလို ့မရတဲ့ အမွန္တရား တခုဆိုတာပါပဲ။

ညီမူရာ

အၾကီးေကာင္ၾကီးေရာ ေၾကာင္မဲေလးပါ ေပးထားတဲ့ နာမည္ေလးေတြ သိပ္လွတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ထုတ္ မေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။