တိုင္းတပါးမွာ ေနတဲ့သူတိုင္း အနည္းနဲ႔အမ်ား ဆိုသလို ျမန္မာျပည္ကို ဖုန္းေခၚရခက္တဲ့ ဒုကၡခံစားဖူးၾကမွာပါ။ တခ်ိန္တခါက စာေရးသူလည္း အဲ႔ဒီဒုကၡေတြကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးခံစားဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သြားရတဲ့ ႏိုင္ငံကလည္း စလံုးလို ျမန္မာျပည္ကို ေခၚတဲ့ ဖံုးကဒ္ေတြက မေပါ၊ ဖံုးကဒ္ေတြကလည္း ေပၚပင္ေလးေတြကို စမ္းတ၀ါး၀ါး၀ယ္ၿပီး အမ်ားျပည္သူသံုး ဖံုးေတြကေန ေခၚရတာေပါ့။

ေနာက္ၿပီး စာေရးသူ ဖံုးဆက္မယ္ အီးေမးလ္နဲ႕ ၾကိဳခ်ိန္းထားရင္ သက္ထားက ဖံုးဆိုင္မွာ သြားသြားေစာင့္ရတာေပါ့၊ တခါတေလ ဖံုးကဒ္ေၾကာင့္ ဒါမွမဟုတ္ ဘာမွန္းမသိတဲ့ မည္သို ့မည္ပံု ျဖစ္သည္မသိ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေခၚတဲ့သူလည္း စိတ္ေမာ။ ေစာင့္ရတဲ့သူလည္း စိတ္ေမာ ဆိုတာေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒါနဲ့ပဲ အဲဒီတုန္းက ကဗ်ာဥာဏ္ေတြကလည္း တယ္ကြန့္ျမဴးဆိုေတာ့ (ႏုစဥ္ အခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ) ကဗ်ာ စာေတြ စပ္လိုက္ေရာဆိုပါေတာ့။ ရန္ကုန္ ျပန္တုန္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ဖြရင္း သက္ထား သိမ္းထားတဲ့ ကဗ်ာအခ်ိဳ ့ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ရယ္ အျခားေကာ္ပီေတြရယ္ ျပန္ေတြ ့လို ့ ဒီမွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ အျခားေနရာေတြ မွာလည္း တခ်ိန္တုန္းက တင္ဖူးပါတယ္။ ဆိုဒ္ေတြ ပ်က္သြားတာနဲ့ ေဒါင္းတာနဲ့ ျပန္ရွာမရ ျဖစ္ဖူးပါတယ္။

ခုေတာ့လည္း နည္းပညာေတြ တိုးတက္ၿပီး pfingoး နဲ့ အျခား နည္းပညာေကာင္းမ်ားရဲ ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဖုန္းေခၚသူေတြ ဆက္သြယ္ရတဲ့သူေတြ အဆင္ေတြ ေျပကုန္ၾကတယ္ ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာမိပါတယ္။

ေမွ်ာ္သူရင္မွာေမာ (၂)

နာရီကို ၾကည့္ ေစာင့္ေနမိ
ခုခ်ိန္ဆို ေခၚသင့္ၿပီ
ေမွ်ာ္လင့္သူ ရင္ထဲ ...

ေခၚသံမၾကား ဖုန္းေလးနား
ေမွ်ာ္ကာေဇာနဲ ့ ေမာေနသူ
ဘယ္သူလာလို ့ ႏွစ္သိမ့္မယ္ ...

ဖုနး္ေခၚသံတိတ္ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္
ဆိတ္ဆိတ္ ရင္ ထဲ မ်က္ရည္၀ဲလို ့
ရတက္ေပြ ေသာကနဲ့ ပူပန္ရသူေလးကို
အခ်စ္ရယ္ ရက္စက္ႏိုင္အား ...

(၁၆ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၀၅)
-----------------------------

ေခၚသူရင္မွာ ေဇာ

နာရီကိုၾကည္ ့ ေခၚေနမိ
ေခၚေနမိ အႀကိမ္ႀကိမ္ရွိ
ဒီခ်ိန္ဆို သူကေလး
ေမွ်ာ္ေနမွာ သိေနလို ့
ဘယ္လိုပင္ ႀကိဳးစားလည္း
ေခၚလို ့မရ ထြက္ေဒါသ
ေခၚလို ့မရ ထြက္ေဒါသ ...

ငါေခၚတာ ခ်စ္သူနား
ေရာက္သြားတာက တျခား
အလြတ္ရ နံပါတ္အား
ႏွိပ္လိုက္တာ အမွန္ဗ်ား
ျပန္ေျဖတာ နံပါတ္အမွား
ထည့္လိုက္ရတဲ့ အေၾကြေစ ့မ်ား
ထည့္လိုက္ရတဲ့ အေၾကြေစ့မ်ား ...

မေတြ ့ရတဲ ့ ခ်စ္သူရဲ ့
အသံေလးေတာ့ ၾကားခ်င္တယ္
အိုင္ဒီဒီ ပရိုဗိုက္တာရယ္
ဒီတခါကူညီကြယ္
စိတ္ေလာလို ့ ေမာၿပီတကယ္
စိတ္ေလာလို ့ ေမာၿပီတကယ္ ...

စိတ္ဓါတ္ေတြ ျပဳတ္က်
ဖုန္းခြက္ကို ေဆာင့္ခ်
ေသခ်ာၿပီ ေခၚမရ
ေဆာက္တည္ရာ မရ
သူ ့ကိုေလ သတိရ
သူ ့ကိုေလ သတိရ ...

ေမွ်ာ္ေနတဲ့ သူ ့မ်က္ႏွာ
စိတ္အစဥ္မွာ စြဲထင္လာ
ေမွ်ာ္သူရင္မွာ ေမာေနမလား
ေမွ်ာ္သူရင္မွာ ေမာေနမလား ...

ေခၚသူရင္မွာ ေဇာေတြကပ္
အလြမ္းေတြက အေတာမသတ္
ၾကားခ်င္တဲ့ ခ်စ္သူ ့အသံ
မၾကားရေတာ့ ေဒါေတြကန္
ေျခလွမ္းေတြက မမွန္
ရင္မွာေလ မုန္တိုင္းထန္
ရင္မွာေလ မုန္တိုင္းထန္ ...

ဒါေတြကို သူသိမလား
ေမးခြန္းေတြ ကမ်ား
ေစာင့္ေနတဲ့ ခ်စ္သူကို သနား
ဖုန္းကဒ္အသစ္ အလကား
ေနာက္ဆံုးမေတာ့
ေလလွိဳင္းရယ္ မင္းရက္စက္သြား
ေလလွိဳင္းရယ္ မင္းရက္စက္သြား ...

(၁၈ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၀၅)
--------------------------
ဒုတိယ ကဗ်ာ ကို သက္ထားက ဘယ္လိုၾကီးလည္း ကဗ်ာနဲ့လည္း မတူဘူးဆိုလို ့ Rap တီးလံုး နဲ့ နားေထာင္ေလ လို ့ ေျပာျဖစ္ေသးတယ္။

အခုေတာ့လည္း ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္ဖတ္ရင္း ၿပံဳးၾက ၾကည္ႏူးၾကေပါ့။

အဲ့ဒီအခ်ိန္ ကဗ်ာေရးတုန္း က ၿငိမ္းကို ဆိုၿပီး ကဗ်ာေတြ အဆံုးမွာ ေရးတယ္။ အဲ့ဒီ ထက္ ေရွးက်တဲ့ ကဗ်ာေတြ က်ေတာ့ စာလံုးသံုးလံုး နဲ့ ကဗ်ာေတြ အဆံုးမွာ သံုးတယ္။ ခုေတာ့ ရက္စြဲပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။

ညီမူရာ